Lommel United – Royal Antwerp FC

Woensdag 17 augustus: in België staat de start van de Tweede Klasse op het programma. Bij Fortuna staat vanavond niks op het programma, reden te meer voor Chris, Evert en ondergetekende om naar de Belgische Kempen af te reizen voor een (hopelijk) leuke pot zomeravondvoetbal. Om het plezier te vergroten, zullen we ons in het bezoekersvak met Antwerp-supporters gaan begeven.

Nadat Evert en ik in een Belgisch frietkot onze magen hebben gevuld (Chris was al voorzien van mama’s heerlijke zuurvlees), is het tijd om richting Lommel te rijden. De heenreis verloopt zonder noemenswaardigheden, waardoor we even na zeven uur het stadion bereiken. In een zijstraat vinden we op loopafstand een prima parkeerplek. Bij de friture, die vlak bij het bezoekersvak ligt, is het een drukte van jewelste. Tientallen Antwerp-fans drinken hier een biertje of vullen hun magen voor de aftrap. Aangezien wij nog geen tickets hebben, is dat onze eerste zorg. Gelukkig is er nog plek voor ons. In razendsnel tempo wisselt de kassier op leeftijd mijn briefje van €20 in voor een ticket en €7 euro wisselgeld. De kaartcontrole en fouillering zijn een formaliteit, waarna we een plekje op de onoverdekte staantribune kunnen gaan zoeken.

Tussen de bomen door, via een met gras belegen hellinkje lopen we omhoog. In het eerste vak is het al behoorlijk druk, dan maar in het tweede deel proberen. Hier komen we iets makkelijker door de bovenste rijen met mensen heen en vinden een mooie plek, dicht bij de hoekvlag en naast een buffervakje dat de hoofdtribune scheidt van het bezoekersvak. Naarmate het startsignaal van de wedstrijd nadert, zal het Antwerp-vak voller en voller lopen.

Ook het Lommel-publiek begint zich te melden

Iets meer dan drie maanden geleden was ik met Michel ook al in Lommel om een match te bezoeken. Toen speelde de plaatselijke trots tegen Bergen in de nacompetitie. Bergen won afgetekend met 1-5 en promoveerde uiteindelijk naar de 1^e klasse. Lommel presenteerde deze week haar ambitieuze business plan. Het seizoen 2011-2012 wordt sportief gezien als overgangsjaar. Daarna moet Lommel weer uit gaan groeien tot een stabiele 1^e klasser. De vier pijlers uit het plan mogen gerust in de categorie ‘open deuren’ worden geplaatst:

1. Sportief: Aantrekkelijk voetbal met een goede mix van jeugd en ervaring met een sterke nadruk op spelers uit de eigen regio.
2. Opleiding: De jeugdopleiding zal op de  huidige basis verder worden uitgebouwd en het beleid van de club zal gebaseerd zijn op deze visie.
3. Commercieel: De club zal deze ambitieuze doelstellingen realiseren samen met partner bedrijven en sponsors, waarbij een belangrijk aandeel voor de bedrijven uit de regio, maar ook nationale en internationale partners. De club wil de netwerking in de regio maximaal faciliteren en uitbouwen.
4. Maatschappelijk: Lommel United moet een product zijn van en voor de inwoners uit de regio. Daarnaast willen we voetbal meer profileren als familiaal gebeuren. De voorbeeldfunctie wat betreft duurzaamheid wordt het speerpunt voor  de club. De nieuwe accommodatie wordt hiervan het uithangbord.

Leuke verhalen uit managementboekjes natuurlijk, waar we er in Sittard de laatste vijftien jaar helaas ook al genoeg van gehoord hebben. Ik gun Lommel het beste, maar vanavond kom ik toch echt om onbezorgd te genieten van een leuke wedstrijd. Die wedstrijd staat inmiddels op het punt te beginnen.

Antwerp begint het meest voortvarend aan de wedstrijd en de eerste de beste echte kans is meteen raak. Kevin Oris kopt een voorzet van Tosin Dosunmu (juist ja, de spits die MVV vorig jaar huurde van Germinal Beerschot) in twee instanties binnen: 0-1. Het Antwerp-vak, of beter gezegd, de Antwerpen-vakken, ontploffen van vreugde. In het vervolg van de eerste helft krijgen we voetbal voorgeschoteld van een tamelijk bedenkelijk niveau. Dit wil echter niet zeggen dat het amusant is om te bekijken of dat we ons niet vermaken. Verre van zelfs. Het geeft ons mooi de tijd eens rustig om ons heen te kijken wat er voor volk allemaal is afgereisd vanuit de grote havenstad. Kinderen, drankorgels, jongens uit de harde kern, fanatieke ouderen, mannen, vrouwen: uit alle geledingen is wel een afvaardiging vertegenwoordigd. Antwerp is een echte club van het volk en afgaande op de circa tweeduizend supporters die hier vanavond zijn meegereisd, ook een echte sleeping giant. Helaas lukte het de laatste jaren telkens niet om de terugkeer naar de gewilde 1^e klasse te bewerkstelligen. En zo kan het, dat het ‘grote’ FC Antwerp al sinds 2004 in de Belgische 2^e klasse bivakkeert. De honger naar succes wordt hierdoor met het jaar groter en zo te zien zijn de fans wél al klaar voor de 1^e klasse.

Vlak voor de openingstreffer hebben de plaatselijke stewards overigens een wijs besluit genomen door het buffervakje ook nog maar open te gooien, aangezien het in ons vak wel erg druk begon te worden. Binnen no-time bevolken zo’n driehonderd man ook dit deel van het stadion. We mogen concluderen dat er uiteindelijk meer bezoekende dan thuissupporters aanwezig zijn.

Antwerp-fans zoeken de ruimte op…

… en vinden die

Op wat kleine kansen aan beide zijden na, blijft het tot aan de pauze 0-1. Tijdens de pauze komt Chris van een koude kermis thuis als hij even wat drinken denkt te kunnen gaan halen. Met de mededeling ‘Er staan nog zevenhonderdvijftig man te wachten’ neemt hij zijn plaats op de tribune weer in.

In de tweede helft is het vrijwel de hele tijd billen knijpen geblazen voor het rood-witte legioen. Lommel drukt voor de gelijkmaker en komt daar een aantal keer behoorlijk dicht bij in de buurt. Met name Alessandro Cerigioni is geregeld een kopzorg voor de Antwerp-verdediging. De wedstrijd wordt ook iets grimmiger. Nu is het mijn beurt om een poging te wagen een drankje te gaan scoren. Ondanks dat de wedstrijd al een minuut of twintig aan de gang is, staan er nog steeds tientallen dorstige Antwerpenaren te dringen bij de drankverkoop. Dit gaat vandaag niks meer worden, straks maar even een nachtwinkel bezoeken.

De Antwerp-fans proberen de Lommel-spelers die een hoekschop voor hun vak moeten nemen uit hun concentratie te halen door massaal te schreeuwen. Tot twee keer toe leidt dit tot het gewenste resultaat en verdwijnt de bal aan de andere kant van het veld over de zijlijn. Dit uiteraard tot grote hilariteit van de Antwerpenaren. Als ze dan ook nog oud-Club Brugge coryfee Franky van der Elst (sinds ruim twee jaar trainer van Lommel) op de korrel kunnen nemen door ‘Franky heeft een open muil!’ te zingen, is voor hun de avond al zo goed als geslaagd.

Lommel op zoek naar de gelijkmaker

Ondanks enkele hachelijke momenten voor het doel van Antwerp-doelman Defourny, houdt Antwerp de 0-1 voorsprong vast tot aan het eindsignaal. De ontlading aan rood-witte zijde is uiteraard groot. Het spel was verre van goed, maar de eerste drie punten zijn een feit. De spelers komen de massaal aanwezige fans bedanken en doen dat op een erg leuke manier. Tot twee maal toe manen de spelers iedereen tot stilte, om vervolgens tot drie te tellen en dan het befaamde ‘Let’s go fucking mental, let’s go fucking mental, jalalala, jalalala!’ in te zetten. Het hele uitvak doet mee en zelfs Evert laat zich verleiden tot een vreugdedansje. Tijdens het verlaten van het stadion worden nog enkele anti-Beerschot liederen ten gehore gebracht alvorens iedereen zijn auto of bus opzoekt.

Zonder kleerscheuren bereiken we de bolide van Chris en zetten koers richting huis. Onderweg luisteren we nog naar de verrichtingen van Racing Genk in Israël en stoppen even voor een noodzakelijk drankje bij een nachtwinkel. Omstreeks 23 uur bereiken we dan Chris’ woonstede, van waaruit Evert en ik onze plekken in de Westelijke Mijnstreek opzoeken.

Alweer is een tripje naar de Belgische tweede klasse ons prima bevallen. De leuke stadions, de gemoedelijkheid en de relatief korte reisafstand doen ons dan ook besluiten een definitief positief reisadvies af te geven. Enjoy!

Ralf