Zoals gebruikelijk las ik ook afgelopen zaterdag je column in Dagblad De Limburger. Altijd wel grappig die columns, zeker als je op een gegeven moment het idee krijgt dat je er zelf ook nog in figureert. Want ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je mij hele domme dingen hebt zien schrijven, enkel en alleen omdat MIJN club in het geding was.

Met andere woorden je verwijt me een sentimentele fan te zijn die zijn verstand verliest op het moment dat er iemand negatief over mijn club schrijft. Die kwalificatie komt me zeer waarschijnlijk toe naar aanleiding van een column die ik vorige week schreef op deze pagina. Uiteraard heb je het recht om dat te vinden, maar je verhaal zou een stuk sterker staan als je dat ook eens met wat argumenten zou staven. En tja, die ontbraken jammerlijk…..

Ik zou het op prijs stellen als je die argumenten toch eens levert. Voor de goede orde blikken we nog eens terug naar de ontstaansgeschiedenis van mijn column en jouw reactie. Laten we de zaken even nalopen. Volgens jou was ik die bewuste vrijdag behoorlijk gefrustreerd geraakt na een nederlaag van Fortuna in Almelo. Zaterdagochtend was ik nog steeds niet bedaard toen ik het wedstrijdverslag in DDL las. Dat wedstrijdverslag was behoorlijk negatief omdat het ging over een mogelijk nieuw (negatief) record dat Fortuna dreigde te gaan vestigen. Als ik jou mag geloven kwam op dat moment de stoom uit mijn oren en schreef ik in blinde woede een column over het niveau van de wedstrijdverslagen en de sterke groei van het aantal artikelen in het sportkatern dat niet geschreven is door journalisten die bij DDL op de loonlijst staan. De nuance ontbrak daarbij compleet.

En nu wat er echt gebeurde twee weken geleden. Het is vrijdagavond 21.58uur en ik ontvang een sms’je. Tamelijk verheugd over het feit dat mijn mobiele telefoon sms’jes kan ontvangen in Parijs lees ik het bericht: “3 2 verloren”. Enigszins teleurgesteld bestel ik nog maar een pilsje en stort mij vervolgens in het Parijse nachtleven.

Zondagavond keer ik huiswaarts. Op dat moment weet ik nog steeds niets meer dan dat Fortuna met 3-2 heeft verloren. Als ik thuiskom zoek ik snel de zaterdageditie van DDL tussen al het papier in mijn brievenbus met als centrale vraag: Hoe heeft Fortuna gespeeld? Hebben ze goed gespeeld, maar knullig verloren of hebben ze slecht gespeeld en zijn ze met 3-2 nog goed weg gekomen? Waren er nog uitblinkers? Dat lijken me vragen waarop je een antwoord zou moeten krijgen als je het verslag leest.

Nou Ivar, ik kan je vertellen dat ik goed heb gezocht, maar het antwoord niet heb gevonden. Dat verslag ging grotendeels niet over de wedstrijd, en was vrijwel zeker grotendeels voor de wedstrijd geschreven. Kan ook niet anders, want jouw krant heeft op vrijdagavond een deadline om 22.00uur. De wedstrijd eindigde rond 21.45uur. Dan is er dus nog een kwartiertje beschikbaar om het verslag te schrijven en dat lijkt me lastig. Geen verwijt dus aan de journalist, maar aan de logistiek van jouw krant waar ik een hoop geld voor betaal. Vind jij het onterecht dat ik als klant van DDL daar niet tevreden over ben? En voor alle duidelijkheid dat staat los van de vraag of ik het eens ben met de mening van een journalist. Die mening stond er namelijk niet in, dus daar kan ik het dan ook per definitie niet mee (on)eens zijn.

Ik kan me niet voorstellen dat je dit domme praat vindt, maar misschien vond je het tweede gedeelte van de column wel heel dom. Gaan we het daar eens over hebben. Ik verbaasde me over het groeiende aantal artikelen in jouw krant die niet door DDL journalisten zijn geschreven (zijn het journalisten van Trouw?). Ik vroeg me af wat die artikelen – die duidelijk geen link hebben met deze provincie – toch in grote getalen in DDL doen. Ik legde een verband tussen de kostprijs van die artikelen (namelijk nul) en het aantal ervan. Jij zal tegenwerpen dat de Limburger geïnteresseerd is in dat nieuws over de grote drie clubs.

Mijn twijfel is pas weggenomen als DDL professioneel lezersonderzoek heeft gedaan waaruit bleek dat de Limburger daar inderdaad in is geïnteresseerd en vervolgens tot de conclusie kwam dat er slechts een manier is om aan die wens te voldoen: fuseren met een grote landelijke krant. Slechts dan snap ik iets van al die aandacht voor clubs die internationaal gezien een zeer bescheiden rol spelen om maar te zwijgen van goed voetbal (zie Champions League).

Maar als dit de reden is van deze (in mijn ogen) terreur, dan wordt mijn kernvraag des te relevanter. Die luidde namelijk: werkt DDL volgens het principe “we maken een kwalitatief goede krant en zien wel hoeveel lezers daarbij horen” of “we laten onze oren hangen naar wat de lezer wil, wat zijn wens dan ook is”?

De waarheid zal natuurlijk ergens in het midden liggen, maar ik heb sterk de indruk dat DDL vanwege de dalende oplage de laatste jaren behoorlijk aan het schuiven is naar “de lezer’s wil is wet”. Mijns inziens een weinig principiële en uiteindelijk doodlopende weg. En dat rechtvaardigt mijn vraag of DDL overweegt een samenwerkingsverband aan te gaan met een Engelse pulp krant op het moment dat lezers aangeven graag een “page three girl” te willen zien? De ultieme consequentie van dit “beleid”.

Zoals je merkt heb ik mijn vorige column hier en daar iets genuanceerd maar de nuances zijn slechts details want mijn kernvragen blijven rechtovereind. Op die kernvragen had ik eens graag een antwoord van je gehad waaruit blijkt dat dit allemaal domme praat is.

Als je antwoordt, stuur het dan maar naar Fortuna Online. Je mag er gerust vanuit gaan dat we je antwoord plaatsen.

Met vriendelijke groeten,

RW