Zondagochtend. Nadat aan mijn actieve voetbalcarrière na 31 seizoenen een einde is gekomen steevast een ochtend geworden om de afgelopen week nog eens te overpeinzen. En de laatste maanden passeert heel wat de revue. Niet in de minste plaats vanwege de prestaties van Fortuna op vrijdagavond. Maar ook een moment om eens rustig allerlei media door te lopen. Deze keer is het de beurt aan voetbalmaandblad ‘Staantribune’.
‘Staantribune’ is zeker geen blad dat ik maandelijks lees, maar het verzeilt een paar keer per jaar op zaterdag in mijn boodschappentas. De editie van deze maand staat in het teken ‘vergeten voetbalclubs’. En daar kan iedereen er probleemloos enkele van opnoemen.
De ellenlange busreizen naar De Langeleegte zijn (gelukkig?) verleden tijd, maar ook de markante houten hoofdtribune van het knusse stadion van AGOVV maakt geen onderdeel meer uit van onze jaarlijkse routine. De bierdouche bij het RBC van onze huidige keeperstrainer, Sieb Dijkstra, we vergeten het niet gauw meer! Maar ook FC Amsterdam, SC Amersfoort en SVV zijn er niet meer. Al is dat al van wat langer geleden.
Ik merk dat dingen die ik niet bewust heb meegemaakt me ook niet veel zeggen, om eerlijk te zijn. Eddy Merckx? Johan Cruijff? De WK’s van ’74 en ’78? John F. Kennedy? Dat is iets uit boeken of van tv, maar zeker niet iets waaraan ik met weemoed terugdenk. Het Europa Cup avontuur van Fortuna of de bekerfinale het seizoen voordien? Hetzelfde laken een pak.
Bladerend door ‘Staantribune’ merk ik dat ik ruime aandacht voor HFC Haarlem mis. Door de jaren heen hebben we oeverloze discussies gehad over welk landsdeel we het liefste bezoeken als we de weg op moeten. ‘Ga je liever naar het oosten, of toch liever naar het westen?’, het is een regelmatig terugkerende vraag.
En ik ben eruit: geef mij maar de Randstad in plaats van het bijkans saaie oosten. Want bijvoorbeeld Haarlem, dat was toch altijd een mooie verplaatsing?
Na een lange rit over de A2 doemt uiteindelijk Amsterdam op. Maar zo ver komen we niet. Voordat we Amsterdam-Zuid binnenrijden slaan we linksaf richting Schiphol, over de A9. Na het passeren van ’s lands grootste luchthaven verlaten we de autosnelweg en rijden een stuk door Haarlem. Onderweg passeren we de loods waar NedTrain onderhoud pleegt aan het spoorwegmaterieel en De Amsterdamse Poort, de Haarlemse stadspoort die dateert van het jaar 1400.
Historisch Haarlem: De Amsterdamse Poort
Van daaruit is het nog maar enkele minuten tot aan de parkeerplaats aan de achterzijde van het stadion, daar waar de ingang van het uitvak is gelegen.
In geval van een vrij vervoer neem je een hapje bij de snackbar aan de Planetenlaan, bij een buscombi loop je meteen naar binnen. Net als bij de hoofdingang is de ingang verfraaid met een metalen constructie bestaande uit de tekst ‘HFC Haarlem’. Ondanks dat corrosie de letters heeft aangevreten zijn de kleuren rood en blauw (HFC Haarlems clubkleuren) nog altijd zichtbaar.
Seizoen 2008-2009: de ingang van het uitvak
Na een fouillering loop je door een lange gang richting tribune. Uiteindelijk heb je de keuze: linksaf of rechtdoor. We slaan eerst linksaf, richting catering.
Seizoen 2008-2009: de lange gang tot het uitvak vanaf de ingang
Door een opening in een flink verroest hek ben je in de gelegenheid om een snack of een drankje te bestellen.
Seizoen 2008-2009: Fanta of Coca Cola, de A-merken staan klaar
Als je naast het tuinhuis staat waarin de catering is gehuisvest heb je een mooi zicht op het gehele stadion, zoals de hoofdtribune, uitgevoerd in blauwe en rode stoeltjes waarin de clubnaam is verwekt. Het doen wat druk aan, maar nog altijd beter dan blauwe en gele stoeltjes!
Seizoen 2005-2006: de hoofdtribune is de blikvanger van het Haarlem Stadion
Achter de catering staat de staantribune nog recht. Het beton en de reling zijn uitgevoerd in clubkleuren, maar daarmee is alles ook wel zo’n beetje gezegd. Het geheel is overwoekerd met onkruid en geen mens die erover piekert hier nog plaats te nemen.
Seizoen 2005-2006: Happy Radio, te beluisteren op 99.9 FM in Haarlem en omstreken
Loop je wat door, dan creëer je zicht op de tribune waar het uitvak is gevestigd. Het mooie van het uitvak is dat er enorm veel ruimte is om spandoeken te bevestigen, waarvan ook gretig gebruik wordt gemaakt. ‘Haarlem-uit’ staat synoniem voor ‘vlaggenparade’.
Seizoen 2008-2009: ‘vlaggenparade’
Aan de linkerzijde van deze tribune staan de ‘De Muggen’, ‘The North Side’, ‘Ultra’s’ en de ‘Red and Blue Army’. Met andere woorden: het fanatieke deel van de Haarlem-supporters.
Seizoen 2005-2006: de lange zijde waar o.a. de fanatieke Haarlem-supporters hun plaats hebben
Als je terugloopt, voorbij de catering, en linksaf slaat, loop je achter het uitvak langs en kom je bij een trap uit. Die dien je te nemen om uit te komen bij het bovenste deel van het uitvak.
Seizoen 2008-2009: de trap die toegang geeft tot het bovenste deel van het uitvak
Het is er klein, het dak is laag, op een zomerse avond is het er drukkend warm, maar het galmt er altijd geweldig! Ook al zijn we vaak met weinig; niemand die ons in al die jaren níét heeft gehoord!
Seizoen 2008-2009: iedereen kijkt gespannen naar de warming up
Maar uiteindelijk rijden we steeds de 207 kilometer naar de hoofdstad van Noord-Holland voor het voetbal. En de zeven keer die we naar Haarlem rijden leveren wisselende resultaten op. Saai is het nooit in Haarlem, dat is zeker. Want in het seizoen 2002-2003 verliest Fortuna weliswaar met 1-0, maar de doelpuntenmaker voor HFC Haarlem, Jeroen Ketting, wordt de eerste glorieuze winnaar van de Van der Padt trofee! Helaas voor Jeroen is deze trofee nooit aan hem uitgereikt, maar een traditie is geboren!
Het seizoen nadien herstelt Fortuna zich van de 1-0 nederlaag en speelt in een zoutloos duel gelijk: 1-1. En als je denkt dat ook sportief een traditie is geboren, gaat het gruwelijk mis. In het seizoen 2004-2005 leidt Fortuna haar eerste competitienederlaag van het seizoen. Niet zomaar eentje, nee hoor, het wordt 5-1…
Het derde seizoen van onze reeks bezoekjes aan Haarlem lijkt een overwinning op te leveren. Naast me wordt het ‘We’re gonna win today’ al ten gehore gebracht, maar dat ebt razendsnel weg als Robin Stolp in blessuretijd de gelijkmaker voor zijn rekening neemt. De winnaar van de Van der Padt trofee 2005-2006 is prompt bekend…
Seizoen 2005-2006: grote teleurstelling na de gelijkmaker in blessuretijd
In het seizoen 2006-2007 is niemand met de wedstrijd bezig. Sportief gaat het niet goed en vooral de bekeruitschakeling tegen Rijnsburgse Boys schiet iedereen in het verkeerde keelgat. In het uitvak worden diverse spandoeken opgehangen waarmee de fans hun ongenoegen uiten. Oja, het wordt 1-1!
Seizoen 2006-2007: de spelers staan er niet goed op bij de fans
De enige keer dat Fortuna in Haarlem weet te winnen is in het seizoen 2007-2008. Het Doppelpack van Florencio Cornelia volstaat om ‘De Muggen’ op de knieën te krijgen. Dat valt niet goed. Want als de bus Haarlem verlaat probeert eerst een Haarlem supporter de bus te torpederen, even later klettert een steen tegen het raam. Maar desondanks bereiken we zonder kleerscheuren de Westelijke Mijnstreek. De breuk in het raam is verzekeringswerk.
Tijdens het seizoen 2008-2009 hebben we heel wat anders aan ons hoofd dan de uitwedstrijd tegen HFC Haarlem. Achter ieders rug om probeert Hans Erkens de club aan ons Oosterburen te verkwanselen en daar zit niemand op te wachten. De strijd (onder aanvoering van TOF) tegen de fusie is in volle gang en de 2-0 nederlaag neemt iedereen voor lief.
Seizoen 2008-2009: Haarlem loopt niet warm voor HFC Haarlem vs. Fortuna Sittard
Zo zeer zelfs dat we tijdens de rust uit volle borst de eerste twee zinnen uit het couplet van het ‘Ik ben een Haarlemse Jongen’ zingen, uitgevoerd door het Ampzing Genootschap.
Want ik ben een Haarlemse jongen,
Oho, aha,
Met Haarlemse lucht in mijn longen,
Oho, aha…
En wat op dat moment niemand kan bevroeden wordt een seizoen later werkelijkheid: HFC Haarlem houdt op 25 januari 2010 op te bestaan. De club kan niet meer voldoen aan haar financiële verplichtingen en wordt door de KNVB uit competitie genomen.
NH Nieuws: ‘Afscheid van het stadion van HFC Haarlem. Deel I: De Noordtribune’.
Het zorgt voor een wrang einde van een jaarlijkse trip waar iedereen altijd naar uitkeek. Het oude stadion met het aparte uitvak, het is niet meer. Met weemoed kijk ik terug op zeven seizoenen ‘Haarlem uit’.
Michel Hennen
