Weer geen drie punten, ook niet tegen NEC, een ploeg die in dezelfde situatie zit als wij. Opnieuw een gelijkspel. De enigen die daar vrolijk van worden, zijn alle andere degradatiekandidaten. Toegegeven, we hadden een overwinning ook niet verdiend gehad. Sterker, NEC was zelfs iets beter dan wij.
27 November 1999
Ook NEC verlaat het nieuwe stadion met een punt
Fortuna Sittard 2 NEC 2
Doelpuntenmakers: 6. Landerl 1-0; 36. De Gier 1-1; 53. Kool 2-1; 67. Janssen 2-2
Opstelling: Van Zwam, Zegrean, Kiekens, Volmer, Hermans, Heering (59. Gerritsen), Kool, Landerl, Van Barneveld, Hamming (81. Wright), Paciorek.
Toeschouwers: 7.000
Scheidsrechter: Sterk
Geel (Fortuna): Kiekens, Kool, Landerl, Wright, Paciorek
Rood (Fortuna): –
Fortuna kwam zeer gedreven uit de startblokken. Al na vijf minuten was het 1-0 voor ons, door een erg mooie individuele actie van Landerl. Die man is in korte tijd uitgegroeid tot een belangrijke speler voor ons. Nou ja toegegeven, als Jimmy Calderwood Atmodikoro moet opstellen dan weet je ook wel hoe hoog de nood is bij NEC. Weinig tegenstand dus voor Landerl.
Vroeg 1-0 voor, dat geeft de burger moet. Maar dan heb je toch buiten Fortuna gerekend. Die gaan juist paniekerig lopen voetballen nadat ze een voorsprong hebben genomen. Dat heb ik hier al vele malen beschreven en dat was tegen NEC weer eens niet anders.
NEC mag het spel maken en Fortuna trekt zich terug. Vragen om problemen natuurlijk, maar NEC staat ook niet voor niks onderaan. Die zijn ook niet tot veel in staat.
De wedstrijd bevindt zich dus op een gezapig niveau. Alle tijd dus om me maar eens bezig te gaan houden met de randverschijnselen van het voetbal. Wat bleek, er was een groep (man of 30) van NEC op de Noord tribune gaan zitten. Dat kan blijkbaar allemaal. Een hoop gedoe natuurlijk, maar vreemd genoeg liep het niet op een massale knokpartij uit. Stewards en ME maakten er na een half uurtje een einde aan.
Nou ja terug naar de wedstrijd dan maar. Corner voor NEC, de bal valt voor de voeten van De Gier en die doet niet moeilijk 1-1.
Het verbaasde me nog dat het zolang geduurd had. We hadden zowaar 30 minuten het doel schoon weten te houden.
Tweede helft dan. Die begint eigenlijk pas goed op het moment dat scheidsrechter Sterk een penalty cadeau doet aan ons. Atmodikoro zou Landerl hebben gevloerd. Je ziet het, ik druk me erg voorzichtig uit, want ik geloof er geen ene moer van. Die Landerl is een Oostenrijker, en dat ligt nu eenmaal dichtbij Duitsland. Landerl heeft er toch een handje van om makkelijk te gaan liggen.
Penalty dus voor ons, terwijl NEC er voor rust absoluut eentje had moeten hebben. De druiven waren dus zuur bij NEC. Ik dacht (hoopte) even dat er ook nog een NEC’er van het veld zou worden gestuurd, want die bleven maar zeuren bij de scheids. Gebeurde niet, wat wel gebeurde is dat Kool die penalty verzilverde, 2-1 voor ons dus.
Toen gebeurde er iets onverwachts. Fortuna ging niet teruglopen maar ging op zoek naar de 3-1. Dat zou de genadeklap zijn geweest. NEC was helemaal de kluts kwijt en in die chaos kreeg Hamming een uitgelezen kans op 3-1. Een beetje Hamming had die kans benut, maar deze Hamming miste.
Het blijft dus 2-1, maar kom het ziet er nu goed uit voor ons.
Dat verandert echter snel. Gerritsen komt erin. Wij hebben een corner. Ja, dat leest u goed. Wij hebben een corner en die valt voor de voeten van Gerritsen. In plaats van uithalen neemt ie aan en loopt het penaltygebied uit. Vorige week maakte Gerritsen op mij al een wat te vette indruk. Daar was nog steeds niet veel aan veranderd. Het gaat dus allemaal tergend langzaam, met als gevolg dat ie al heel snel een NEC’er in zijn nek heeft. Die pakt simpel de bal af en wat een kans voor ons had moeten worden, wordt een levensgevaarlijke counter voor NEC.
Desondanks hebben vier Fortunezen de kans om die counter te slopen door een overtreding te maken, drie missen de tegenstander de vierde (Paciorek) niet. Helaas is Latuheru dan al gevorderd tot ons strafschopgebied. Penalty dus, geen rood en zelfs geen geel voor Paciorek (dat had dan zijn tweede geweest). Wel een pingel en die trapte oud Fortunees Anton Janssen binnen.
75 Minuten gespeeld, 2-2 dus, eigenlijk was dat het einde van de wedstrijd. De enige die dat niet in de gaten had was de scheids. Die ging driftig door met het uitdelen van gele kaarten. Uiteindelijk vijf voor ons en twee voor NEC. Leek me toch wel wat overdreven. Een opwindende wedstrijd kwam zo tot een einde. Maar ja wie schiet wat met een puntendeling op?
